چه کسانی باید فطریه بدهند؟
تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۰۴۹۷۶
به گزارش تابناک، پرسش مهم در مورد فطریه این است که فطریه اساسا به چه کسانی تعلق می گیرد.
زکات فطره و یا فطریه یکی از فروع دین اسلام است. بر کسی که خودش فقیر نباشد واجب است برای خود و تمام کسانی که تحت تکفل او هستند زکات فطره را بپردازد. اگر کسی که فطره بر او واجب است آن را پرداخت نکند بر فرد تحت تکلف واجب نمی شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امام صادق(ع) در روایتی که کتاب وسائل الشیعه آورده است، فرموده اند: تکمیل روزه به پرداخت زکات یعنى فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم کمال نماز است.
به مناسبت نزدیک شدن عید سعید فطر و موعد پرداخت فطریه، نظر چند تن از مراجع مطرح شیعه را درباره سوالاتی خاص حول مساله فطریه که از توضیح المسائل و استفتائات آنها گردآوری شده، در جداول زیر دسته بندی کردیم که در ادامه می خوانید.
موضوع | نام مرجع | شرح حکم |
حق پرداخت فطریه | آیت الله سیستانی | کسى که موقع غروب شب عید فطر، بالغ و عاقل است و بیهوش و فقیر و برده نیست، باید براى خودش و کسانى که نان خور او هستند، هر نفرى یک صاع که گفته مىشود تقریبا سه کیلو است از غذاهاى معمول در شهرش مانند گندم یا جو یا خرما یا کشمش، یا برنج یا ذرت به مستحق بدهد، و اگر بجاى آن پول هم بدهد، کافى است. |
آیتالله مکارم شیرازی | کسانی که درآمدشان نسبت به مخارجشان، در حد زندگی متعارف شرع کافی باشد، حال این شخص کارگر،کارمند،کشاورز،کاسب و ... باشد، باید فطریه بدهد. کسانی هم که درآمدشان به مخارجشان نخورد، مانند این که درآمدش 19 و خرجش 20 باشد. این شخص فقیر شرعی است و میتواند فطریه بگیرد؛ البته منظور زندگی بدون ریخت و پاش و تجملات است. | |
فطریه جنین در شکم مادر | آیت الله صافی گلپایگانی | واجب نیست. |
آیت الله حسین مظاهری | پرداخت فطریه لازم نیست، ولی برای محافظت او مطلوب است. | |
فطریه کودک به دنیا آمده در رمضان | آیت الله سیستانی | اگر پیش از غروب عید فطر بچهدار شود، باید فطره کودک را بدهد. |
آیت الله صافی گلپایگانی | اگر بعد از مغرب شب عید فطر بچهدار شود، واجب نیست فطره او را بدهد؛ اگرچه مستحب است فطره کسانی را که بعد از مغرب تا پیش از ظهر روز عید نان خور او حساب میشوند بدهد. | |
آیت الله حسین مظاهری | باید زکات فطره برای او داد. | |
فطریه سرباز در حال خدمت | آیت الله صافی گلپایگانی | در صورت تمکّن مالی فطریه را باید خودشان بپردازند. |
آیت الله مکارم شیرازی | اگر تمکن مالى دارد، بنابر احتیاط واجب خودش بپردازد. | |
آیت الله نوری همدانی | در صورتی که نان خور پدر به حساب می آیند به عهده پدر است و اگر هزینه آنان به عهده اداره مربوطه باشد زکات فطره بر کسی واجب نیست. |
فطریه به چه کسانی باید پرداخت شود؟
موضوع | نام مرجع | شرح حکم |
محل اصلی مصرف فطریه | آیت الله سیستانی | زکات فطره را بنابر احتیاط واجب، باید فقط به فقرا داد. و منظور فقراى شیعه است که داراى شرایط در مستحقین زکات مال هستند، و چنانچه در شهر از فقراى شیعه کسى نباشد مىتوان آن را به فقراى دیگر مسلمانان داد، ولى در هر صورت نباید به ناصبى داده شود. |
آیت الله مکارم شیرازی | زکات فطره برای شیعیان نیازمند باید مصرف شود. اما در صورت داشتن این شرط مثلا می توان به زلزله زدگان نیز پرداخت کرد. | |
آیت الله صافی گلپایگانی | زکات فطره بنابر احتیاط واجب باید به فقرای شیعه برسد و اگر به سازمانها و موسسات خیریه داده می شود، یقین کند که بدون کم و زیاد در مورد فقیر شیعه صرف شود. | |
آیت الله نوری همدانی | احتیاط مستحب آن است که فقط به فقرای شیعه بدهند. | |
آیت الله مظاهری | زکات فطریه را در هر کار خیری میتوان مصرف کرد، ولی پرداخت به فقرا بهتر است. | |
پرداخت فطریه به سید | آیت الله سیستانی | کسى که سید نیست، نمىتواند به سید فطره بدهد، حتى اگر سیدى نان خور او باشد، نمىتواند فطره او را به سید دیگرى بدهد . |
آیت الله نوری همدانی | کسی که سید نیست نمی تواند به سید فطره بدهد . | |
آیت الله مظاهری | سید به سید و سید به غیر سید میتواند بپردازد و اگر ضرورتی باشد، غیر سید به سید هم میتواند پرداخت کند. | |
پرداخت فطریه به واجب النفقه | آیت الله صافی گلپایگانی | زکات فطره را نمیتوان به واجب النفقه، مانند فرزند، زن، پدر یا مادر حتی اگر مستحق باشند، داد. |
پرداخت فطریه به نزدیکان | آیت الله سیستانی | مستحب است در دادن زکات فطره، خویشان و همسایگان فقیر خود را بر دیگران مقدم دارد، و سزاوار است که اهل علم و دین و فضل را به دیگران نیز مقدم دارد. |
آیت الله مکارم شیرازی | اینکه شخص بخواهد برای کمک به خویشاوند خود در شهر دیگر، زکات خود را برای او بفرستد، نمیتواند، مگر این که در شهر فقیر نباشد؛ البته راهکاری در این عرصه وجود دارد به این صورت که یکی از دوستان فرد که در آن منطقه زندگی میکند، زکات فطریه او را بدهد، و این شخص، بعدها بدهی خود را به آن شخص پرداخت کند. | |
آیت الله صافی گلپایگانی | مستحب است در دادن زکات فطره، خویشان فقیر خود را بر دیگران مقدم بدارد و بعد همسایگان فقیر را، بعد اهل علم فقیر را ولی اگر دیگران از جهتی برتری داشته باشند، مستحب است آنها را مقدم بدارد. |
منبع: تابناک
کلیدواژه: ماه رمضان عید نوروز نامگذاری سال ها جهش تولید با مشارکت مردم دعای روز سیزدهم رمضان فطریه ماه رمضان زکات ماه رمضان عید نوروز نامگذاری سال ها جهش تولید با مشارکت مردم دعای روز سیزدهم رمضان آیت الله صافی گلپایگانی آیت الله مکارم شیرازی آیت الله سیستانی پرداخت فطریه زکات فطره نان خور عید فطر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۰۴۹۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سفیدشویان غرب مشغول کارند
درحالیکه بسیاری از روشنفکران و دانشگاهیان در کشورهای مختلف و بهویژه غربی با تمام وجود به پشتیبانی از مردم فلسطین و اهالی غزه به میدان آمدهاند، رفتار برخی فارسیزبانان بسیار عجیب است. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، محمدجواد اخوان در یادداشتی نوشت: در خیابانها و دانشگاههای اروپا و امریکا معدودی سلطنتطلب فارسیزبان معمولاً کنار صهیونیستها سعی میکنند تجمعی در برابر افراد آزادیخواه حامی فلسطین برگزار کنند تا مثلاً به خیال خود موازنه برقرار شود و کسی نفهمد که دنیا علیه رژیم صهیونیستی شده است. برخیشان هم البته در قامت کارشناس یا مردم امریکا (!) جلوی آنتن شبکههای فارسیزبان ظاهر شده و قربان صدقه پلیسهای امریکا میروند! اما از اینها خیلی عجیبتر کسانی هستند که در داخل کشورمان سعی میکنند برخورد خشن پلیس امریکا با استاد و دانشجو را عادی جلوه دهند و مانع از توجه افکار عمومی شوند.
این دسته دوم که باید «سفیدشویان داخلی غرب» نامیدشان البته به دلیل وسعت خشونتها، جرئت نمیکنند مانند آن سلطنتطلبان معلومالحال خارجنشین از پلیس امریکا دفاع کنند و بهجای آن سعی میکنند با طرح مسائل غیرمرتبط، مخاطبان را منحرف کنند. چه به رویشان بیاوری چه نیاوری، سر خود را از روی همان تلویزیونهای بینالمللی که تا دیروز 24 ساعت چشمشان به آنها بود، گردانده و برای تخفیف برخورد پلیس امریکایی سعی میکنند نمونهای ایرانی در گذشته پیدا کرده و با آن مقایسه کنند. همینها که تا دیروز رفتار غربیها را معیار و الگو معرفی میکردند، ناگهان در قامت کسانی که پایشان را از شاهعبدالعظیم آن سوتر نگذاشتهاند، میگویند «اصلاً امریکا به ما چه؟ ما باید در مورد خودمان صحبت کنیم!»
همه میدانیم که ماجرا چیز دیگری است. با کسانی طرفیم که غرب را کعبه آمال و چکاد آرمانهای خود میدیدند و اینک تاب فروریختن همه خیالات و اوهام پیشین خود در باب تمدن غرب را ندارند. از آن استاد دانشگاهی که کار هرروزهاش به رخ کشیدن موفقیتهای غرب است گرفته تا آن روزنامهنگاری که روزی دو سرمقاله در روزنامههای خاص مینویسد، ائتلافی برای بزک کردن چهره کریه تمدن غرب برپاست. غرب برای اینان الگوی آرمانی است و به قول وحشی بافقی که گفته «اگر در دیده مجنون نشینی، بهغیر از خوبی لیلی نبینی»، اینان نیز بهجز جمال لیلیشان و البته ضعف و نقصان دشمنان لیلی چیزی نمیبینند. منتقدان خود را با صفت «ایدئولوژیزده» تخطئه میکنند، اما از هر فرد ایدئولوژیکی تعصب بیشتری نسبت به قبله آمالشان دارند. چشم دیدن هیچ نقطهضعفی را در ینگهدنیا ندارند و اگر هم یک رسانه یا سخنوری (حتی غیرحکومتی) در داخل، گوشهای از لختی پادشاه لیبرالیسم غربی را به پیش چشمشان آورد، فوراً به او پرخاش میکنند که مگر خودمان در کشور مشکل نداریم که اینها را یادآور میشوید. در واقع نمیخواهند و مایل نیستند کسی نازیبایی لیلیشان را - ولو بهاندازه یک خال گوشتی- بازگو کند.
ماجرای غمانگیز این سفیدشویان غرب البته مربوط به امروز نیست و تقریباً قدمتی به درازای مواجهه اهالی مشرقزمین با «غرب مدرن» دارد. از آن جمله معروف روشنفکر وطنی که میخواست از فرق سر تا نوک پا را غربی کند که بگذریم هم اگر نخستین سفرنامههای فارسیزبانان را به غرب بخوانید، از والگی و شیدایی زائدالوصف در برابر جلوههای ظاهری غرب و ندیدن نیمههای تاریک آن پیداست که با داستانی یکصدوپنجاه ساله طرفیم.
دقیقترین تبیین نسبت به اثر چنین جریاناتی را در بیان امام راحل عظیمالشأن میتوان دید که پیشبینی کرد که هرچند از شر پهلویها خلاص شدیم، اما از شر تربیتیافتگان بیگانه خلاص نمیشویم، چراکه «اینان برپادارندگان سلطه ابرقدرتها هستند و سرسپردگانی میباشند که با هیچ منطقی خلع سلاح نمیشوند.» تعبیر «برپادارندگان سلطه ابرقدرتها» بهخوبی نشان میدهد که خطر اینان کجاست و چگونه راه را برای سلطه مادی و معنوی استکبار بر جهان فراهم میکنند. در چند قرن اخیر تقریباً هر جا پای استعمارگران غربی وارد شده، «جادهصافکن» نفوذ غرب همین بزککنندگان چهره چشمآبیها بودهاند.
البته شکل استعمار متحول شده، اما سفیدشویان همچنان مشغول کارند و با تمام توان خود و گاه بدون هیچ جیره و مواجبی اجازه نمیدهند که «برهنگی پادشاه لیبرالیسم غربی» مکشوف شود. چهبسا اگر روزی مثلاً رئیسجمهور امریکا هم صراحتاً افول و زوال غرب را فریاد زد، این غربپرستان انکار کنند، بهسان آن مجلس ختمی که سخنران گفت مرحوم وصیت کرده که در عزای من لباس سیاه نپوشید، ناگهان کاسهای داغتر از آش فریاد زد که مرحوم غلط کرد ما به احترامش مشکی میپوشیم!
منبع: جوان
انتهای پیام/